ابیراهی نوری - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

بیراهش نوری
اعوجاج

بیراهش کروی
کما
تاری نامتقارن
انحنای میدان پتزوال
بیراهش رنگی
عدم وضوح
تیلت

اَبیراهی نوری،[۱] یا بیراهش نوری[۲] عبارت است از تغییر شکل و نقصان در ویژگی‌های تصویری یک سامانهٔ نوری یا الکترونی؛ برای مثال در عدسی‌ها و آیینه‌ها.

تمام عدسی‌ها، آینه‌ها، منشورها و به‌طور کلی تمام دستگاه‌های که از یک یا چند مورد از آن‌ها استفاده می‌کنند ایده‌آل نبوده و دارای خطا یا بیراهش هستند. این نقصان برای نور تک‌رنگ در یک المان اپتیکی شامل بیراهش کروی، بیراهش اشک، تاری نامتقارن، انحنای میدان، اعوجاج و ... می‌باشد که به این موارد بیراهش هندسی می‌گویند. نور مرکب افزون‌بر موارد مذکور بیراهش رنگی نیز ایجاد می‌کند.

منابع[ویرایش]

  1. فرهنگ ریشه‌شناختی اخترشناسی-اخترفیزیک
  2. «ابیراهی اپتیکی» [فیزیک] هم‌ارزِ «Optical aberration» (انگلیسی)؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر پنجم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۷۶-۴ (ذیل سرواژهٔ Optical aberration)