ابوبکر بن مظهر - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ابوبکر بن مظهر (یا ابوبکر مطهر) بن محمد مانجی معروف به جمالی دانشمند ایرانی اواخر سدهٔ دوازدهم میلادی است. وی مؤلف کتابی است به نام فرخ‌نامه جمالی که آن را در سال ۵۸۰ ق/۱۱۸۴ م تألیف کرده‌است.

ابوبکر مطهر مانجی معروف به جمالی یزدی، کتاب فرخ‌نامهٔ را برای تکمیل نزهت‌نامه علایی اثر شهمردان رازی نوشته‌است. دو تألیف نزهت‌نامه و فرخ‌نامه را می‌توان با هم مورد بررسی قرارداد، هم‌چنان‌که آن دو مکمل یکدیگرند. هر دو کتاب دانشنامه‌هایی هستند که در قرن یازدهم و دوازدهم میلادی در ایران تالیف‌شده‌اند.

مقبره شیخ مربوط به دوره تیموری در روستای تاریخی منج یا مانج بوانات فارس به او نسبت داده می‌شود و او را مطهر مانجی می خوانندکه برای جمع آوری گیاهان دارویی از کوه‌های بوانات استفاده می کردد.

منابع[ویرایش]

• سارتن، جرج. مقدمه بر تاریخ علم. ترجمهٔ غلامحسین صدری افشار. انتشارات علمی و فرهنگی.
• ابوبکر مطهر جمالی یزدی (۱۳۸۶)، فرخ نامه، انتشارات امیرکبیر