آنتونی بلینکن - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

آنتونی بلینکن
پرترهٔ رسمی، ۲۰۲۱
۷۱اُمین وزیر امور خارجه ایالات متحده آمریکا
مشغول به کار
آغاز به کار
۲۶ ژانویه ۲۰۲۱
رئیس‌جمهورجو بایدن
قائم‌مقاموندی شرمن
جانشینمایک پومپئو
۱۸امین قائم مقام وزیر امور خارجه ایالات متحده آمریکا
دوره مسئولیت
۹ ژانویه ۲۰۱۵ – ۲۰ ژانویه ۲۰۱۷
رئیس‌جمهورباراک اوباما
پس ازویلیام برنز
پیش ازجان جی. سالیون
۲۶امین قائم‌مقام مشاور امنیت ملی
دوره مسئولیت
۲۰ ژانویه ۲۰۱۳ – ۹ ژانویه ۲۰۱۵
رئیس‌جمهورباراک اوباما
پس ازدنیس مک‌دونا
پیش ازایوریل هینز
مشاور امنیت ملی معاون رئیس‌جمهور
دوره مسئولیت
۲۰ ژانویه ۲۰۰۹ – ۲۰ ژانویه ۲۰۱۳
معاون رئیس‌جمهورجو بایدن
پس ازجان پی. هانا
پیش ازجیک سالیوان
اطلاعات شخصی
زاده۱۶ آوریل ۱۹۶۲ ‏(۶۲ سال)
یانکرز، نیویورک،
ایالات متحده آمریکا
حزب سیاسیدموکرات
همسر(ان)ایوان رایان (ا. ۲۰۰۲)
فرزندان۲
محل تحصیلدانشگاه هاروارد (ای‌بی)
دانشگاه کلمبیا (جی‌دی) دانشگاه کانزاس

آنتونی جان بلینکن (انگلیسی: Antony John Blinken؛ زادهٔ ۱۶ آوریل ۱۹۶۲) یک سیاستمدار و دیپلمات آمریکایی است که از ژانویه ۲۰۲۱ به عنوان ۷۱امین وزیر امور خارجه ایالات متحده آمریکا فعالیت می‌کند. او پیشتر از ژانویه ۲۰۱۵ تا ژانویه ۲۰۱۷، ۱۸امین قائم مقام وزیر امور خارجه ایالات متحده آمریکا و پیش از این منصب از ژانویه ۲۰۱۳، ۲۶امین معاون مشاور امنیت ملی ایالات متحده آمریکا بوده و از سال ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۳ به عنوان مشاور امنیت ملی معاون رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا فعالیت کرده‌است.

آغاز زندگی[ویرایش]

آنتونی جان بلینکن در ۱۹۶۲ در نیویورک در خانواده‌ای یهودی زاده شد. پدر او دونالد بلینکن، دیپلمات سرشناس بود که به ریشه‌های عمیق اروپایی خود می‌بالید. دونالد بلینکن در دهه ۱۹۹۰ (میلادی) به مدت سه سال به عنوان سفیر ایالات متحده در مجارستان خدمت کرد. الن بلینکن برادر دونالد و عموی آنتونی نیز در همان دهه برای چهار سال به عنوان سفیر ایالات متحده در بلژیک کار کرد.[۱]

پدربزرگ آنتونی بلینکن، موریتز بلینکن در کی‌یف اوکراین به دنیا آمده و وکیل دادگستری بود. او در کودکی در سال ۱۸۹۷ همراه با پدر خود میر بلینکن در سال ۱۸۹۷ از اوکراین به آمریکا مهاجرت کرده بود. میر بلینکن، نویسنده به زبان ییدیش بود و در ۳۶ سالگی درگذشت.[۱]

پدر و مادر آنتونی بلینکن در کودکی او از هم جدا شدند و آنتونی با مادر زندگی کرد. مادر او با مردی یهودی با تبار لهستانی - آمریکایی به نام ساموئل پیزار ازدواج کرد که بازماندگان هولوکاست بود و همه اعضای خانواده خود را نیز در جریان هولوکاست از دست داده بود. ساموئل پیزار وکیل و نویسنده‌ای برجسته و مشاور جان اف. کندی و برخی از روسای جمهور فرانسه بود. ساموئل پیزار تأثیری ماندگار در تربیت آنتونی بلینکن به جا گذاشت. بلینکن در کودکی و همراه با خانواده خود به فرانسه رفت.[۱]

سیاست[ویرایش]

آنتوتی بلینکن در دوره ریاست‌جمهوری بیل کلینتون کارمند شورای امنیت ملی ایالات متحده آمریکا بود.

بلینکن در سال ۲۰۰۲ به عنوان رئیس دفتر کمیته روابط خارجی سنای ایالات متحده آمریکا منصوب شد و تا ۲۰۰۸ در این سمت ماند. او همچنین عضو پیوسته ارشد مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌المللی بود. در سال ۲۰۰۸ بلینکن برای کمپین ریاست جمهوری جو بایدن کار می‌کرد و از اعضای تیم انتقال اوباما-بایدن بود.[۲]

دیدگاه[ویرایش]

بسیاری آنتوتی بلینکن را یک «اوبامای کوچک» در سیاست خارجی می‌شناسند. او بر چندجانبه‌گرایی و همکاری با اروپا تأکید دارد. از دید او، چالش‌های کنونی، تغییرات اقلیمی و گسترش جنگ‌افزارهای کشتار جمعی در جهان هستند.[۳]

وی تأثیر زیادی در سیاست‌گذاری ریاست‌جمهوری باراک اوباما در برابر داعش و مذاکرات هسته‌ای ایران داشت.[۲]

قائم مقامان مشاور امنیت ملی بلینکن و رودز با رئیس‌جمهور اوباما در کنفرانس کال با مذاکره کنندگان آمریکایی در ژنو در حال بحث در خصوص مذاکرات با ایران، شنبه، ۲۳ نوامبر ۲۰۱۳

قائم‌مقام وزیر امور خارجه[ویرایش]

بلینکن در جلسه رئیس‌جمهور اوباما در خصوص ویروس ایبولا

باراک اوباما در نوامبر ۲۰۱۴ بلینکن را به عنوان قائم مقام وزیر امور خارجه ایالات متحده آمریک برای جانشینی ویلیام برنز که بازنشسته شده بود به مجلس سنای ایالات متحده آمریکا برای گرفتن رأی اعتماد معرفی کرد. سنا در ۱۶ دسامبر ۲۰۱۴ با رأی ۵۵ به ۳۸ به بلینکن رای اعتماد داد.

رسانه‌ها نوشتند این که باراک اوباما یکی از افراد نزدیک به خود یعنی تونی بلینکن را برای قائم‌مقامی وزارت خارجه معرفی کرد نشان از عزم او برای اثرگذاری مستقیم بیشتر بر سیاست خارجی آمریکا دارد.[۴] پس از کناره‌گیری بلینکن هم اعلام شد که او هم‌چنان به عنوان مشاور با دولت آمریکا در زمینهٔ مذاکرات هسته‌ای ایران و موارد دیگر همکاری می‌کند.[۵]

بلینکن در اتاق بیضی کاخ سفید با باراک اوباما

وزیر امور خارجه[ویرایش]

آنتونی بلینکن وزیر امور خارجه ایالات متحده آمریکا و محمود عباس رئیس‌جمهور تشکیلات خودگردان فلسطین

بلینکن پس از کسب رأی اعتماد مجلس سنا رسماً وزیر امور خارجه آمریکا در دولت بایدن شد.[۶]

زندگی شخصی[ویرایش]

در سال ۲۰۰۲، بلینکن در یک جشن دو مذهبی که عاقدهای آن یک کشیش و یک خاخام بودند، در کلیسای کاتولیک تثلیث مقدس در واشینگتن دی سی با اِوَن راین (که هم‌اکنون دبیر کاخ سفید است) ازدواج کرد.[۷] او به زبان فرانسوی مسلط است.[۸] او گیتار می‌نوازد و سه تا از ترانه‌هایش در اسپاتیفای با نام ABlinken[۹] (که مشابه «اِیْب لینکلن» تلفظ می‌شوند) قرار دارند.[۱۰] بلینکن یهودی است.[۱۱]

پانویس[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ «آنتونی بلینکن؛ یک دیپلمات آمریکایی از جهان اروپایی». ایندیپندنت فارسی. ۱۵ دی ۱۳۹۹.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ Gabe LaMonica (December 17, 2014). "Blinken confirmed by Senate as Kerry's deputy at State". CNN. Retrieved February 3, 2015.
  3. هادی نیلی (۳ آذر ۱۳۹۹). «آنتونی بلینکن وزیر خارجه دولت بایدن کیست؟». بی‌بی‌سی فارسی.
  4. «دیپلمات کهنه‌کار و مدیر 'مذاکرات پنهانی' کاخ‌سفید و ایران بازنشسته می‌شود"». بی‌بی‌سی فارسی. ۲۲ فروردین ۱۳۹۳.
  5. «کاخ سفید تونی بلینکن را برای نفر دوم وزارت خارجهٔ آمریکا پیشنهاد کرد"». بی‌بی‌سی فارسی. ۱۷ آبان ۱۳۹۳.
  6. «بلینکن رسماً وزیر خارجه آمریکا شد». خبرآنلاین. ۲۰۲۱-۰۱-۲۶. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۲-۱۰.
  7. "WEDDINGS; Evan Ryan, Antony Blinken". نیویورک تایمز. March 3, 2002. Archived from the original on December 7, 2013. Retrieved September 28, 2013.
  8. Sevastopulo, Demetri (23 November 2020). "Biden's 'alter ego' Antony Blinken tipped for top foreign policy job". Financial Times. Archived from the original on November 24, 2020. Retrieved November 23, 2020.
  9. Shaffer, Claire (2020-11-23). "Yes, Biden's Secretary of State Hopeful Antony Blinken Has a Band". Rolling Stone (به انگلیسی). Archived from the original on November 24, 2020. Retrieved November 23, 2020.
  10. "Archived copy". Archived from the original on January 25, 2021. Retrieved January 26, 2021.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:عنوان آرشیو به جای عنوان (link)
  11. Kaplan, Allison (2020-11-22). "Long-time Biden aide Blinken most likely choice for secretary of state". Haaretz (به انگلیسی). Archived from the original on November 24, 2020. Retrieved 2020-11-24.

منابع[ویرایش]