آمولیوس - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
آمولیوس (انگلیسی: Amulius) در اسطورهشناسی روم پادشاه آلبا لونگا بود[۱] که دستور به زندانی کردن برادرزادهاش، رئا سیلویا، داد و فرمود تا فرزندانِ دوقلوی رئا (رموس و رمولوس) را به رود تیبر بیندازند. اما از قضا، ماده گرگی به آن دو نوزاد شیر داد و چوپانی بهنام فاوستولوس آن دو را به خانهاش برد و پروردشان؛[۲] تا اینکه رومولوس بنیانگذار روم و نخستین پادشاه آن شد.[۳]
منابع
[ویرایش]- ↑ تیتوس لیویوس. از پیدایش روم. ج. یکم. ترجمهٔ مهدی خزایی. صص. ۳.
- ↑ تیتوس لیویوس. از پیدایش روم. ج. یکم. ترجمهٔ مهدی خزایی. صص. ۴.
- ↑ تیتوس لیویوس. از پیدایش روم. ج. یکم. ترجمهٔ مهدی خزایی. صص. ۷.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Amulius». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۰ مه ۲۰۲۳.