آلمانی بالای میانه - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

آلمانی بالای میانه
diutsch, tiutsch
منطقهمرکز و جنوب آلمان، اتریش و بخس‌هایی از سوئیس
دورهقرون وسطای میانه
گونه‌های نخستین
آلمانی بالای باستان
  • آلمانی بالای میانه
کدهای زبان
ایزو ۲–۶۳۹gmh (ح. ۱۰۵۰–۱۵۰۰)
ایزو ۳–۶۳۹gmh (ح. ۱۰۵۰–۱۵۰۰)
ایزو ۶–۶۳۹mdgr
گلاتولوگmidd1343[۱]
این نوشتار شامل نمادهای آوایی آی‌پی‌ای است. بدون پشتیبانی مناسب تفسیر، ممکن است علامت‌های سوال، جعبه یا دیگر نمادها را جای نویسه‌های یونی‌کد ببینید.

آلمانی بالای میانه (آلمانی: Mittelhochdeutsch) دوره‌ای از زبان آلمانی بود که در قرون وسطای میانه گفتگو می‌شد. این زبان میان سال‌های ۱۰۵۰ و ۱۳۵۰ رایج بود که از آلمانی بالای باستان ریشه گرفته و به آلمانی بالای نو پیشین تبدیل شد.

منابع[ویرایش]

  1. Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "Middle High German". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology. {{cite book}}: Invalid |display-editors=4 (help)

پیوند به بیرون[ویرایش]