آلمانی بالای باستان - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

آلمانی بالای باستان
Diutisk
منطقهاروپای مرکزی
دورهقرون وسطای آغازین
هندواروپایی
رونی، لاتین
کدهای زبان
ایزو ۲–۶۳۹goh
ایزو ۳–۶۳۹goh
گلاتولوگoldh1241[۱]
این نوشتار شامل نمادهای آوایی آی‌پی‌ای است. بدون پشتیبانی مناسب تفسیر، ممکن است علامت‌های سوال، جعبه یا دیگر نمادها را جای نویسه‌های یونی‌کد ببینید.

آلمانی بالای باستان (آلمانی: Althochdeutsch) نخستین مرحله از زبان آلمانی بود که از حدود ۷۵۰ تا ۱۰۵۰ میلادی گفتگو می‌شد. در این دوره هیچ نوع گونه معیار یا فرامنطقه‌ای از آلمانی وجود نداشت و آلمانی بالای باستان اصطلاحی چتری برای گروه گویش‌های قاره‌ای غرب آلمان است که تحت مجموعه تغییرات هم آوایی به نام تغییر تغییر صدای دوم قرار گرفتند.

منابع[ویرایش]

  1. Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "Old High German (ca. 750-1050)". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology. {{cite book}}: Invalid |display-editors=4 (help)

پیوند به بیرون[ویرایش]