آلبرتو رونکی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

آلبرتو رونکی
وزیر میراث فرهنگی
دوره مسئولیت
۲۸ آوریل ۱۹۹۲ – ۱۰ مه ۱۹۹۴
نخست‌وزیرجولیانو آماتو
کارلو آدزلیو چیامپی
پس ازجولیو آندرئوتی
پیش ازدومنیکو فیزیچلا
اطلاعات شخصی
زاده۲۶ سپتامبر ۱۹۲۶
رم، ایتالیا
درگذشته۵ مارس ۲۰۱۰ (۸۳ سال)
رم، ایتالیا
حزب سیاسیحزب جمهوری‌خواه ایتالیا
فرزندانسیلویا رونکی
محل تحصیلدانشگاه ساپینزای رم
تخصصروزنامه‌نگار

آلبرتو رونکی (به ایتالیایی: Alberto Ronchey)؛ (۲۶ سپتامبر ۱۹۲۶ – ۵ مارس ۲۰۱۰) روزنامه‌نگار، مقاله‌نویس و سیاستمدار ایتالیایی بود.[۱][۲]

او از سال ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۴ وزیر میراث فرهنگی و فعالیت‌های ایتالیا در کابینه جولیانو آماتو و در ادامه کابینه کارلو آدزلیو چیامپی بود. او از سال ۱۹۹۴ تا ۱۹۹۸ رئیس آرسی‌اس بود.

آثار[ویرایش]

  • خودمختاری‌های منطقه‌ای و قانون اساسی میلان، بوکا، ۱۹۵۲.
  • آب شدن روسیه میلان، گارزانتی، ۱۹۶۳.
  • روس‌ها و چینی‌ها. میلان، گارزانتی، ۱۹۶۵.
  • آخرین آمریکا. میلان، گارزانتی، ۱۹۶۷.
  • دیدگاه‌های اندیشه سیاسی معاصر. تورین، ۱۹۷۰.

منابع[ویرایش]

  1. «RONCHEY, Alberto in "Dizionario Biografico"». www.treccani.it (به ایتالیایی). دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۹-۰۵.
  2. «Ronchèy, Alberto nell'Enciclopedia Treccani». www.treccani.it (به ایتالیایی). دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۹-۰۵.

پیوند به بیرون[ویرایش]

  • پرونده‌های رسانه‌ای مربوط به Alberto Ronchey در ویکی‌انبار