آشوریان ایران - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

آشوریان ایران
آشوریان اهل ارومیه، استان آذربایجان غربی ایران
کل جمعیت
۵۰٬۰۰۰[۱][۲][۳]
مناطق با جمعیت چشمگیر
زبان‌ها
زبان‌های آرامی نو و زبان فارسی
دین
مسیحی
عکسی قدیمی از آشوریان ارومیه
آشوریان در حال ساخت و تولید کره در موانا، ایران

جمعیت آشوریان ایران در میانهٔ سده نوزدهم میلادی به ۱۳۸٬۰۰۰ نفر می‌رسید[۴] که عمدتاً در آذربایجان غربی ساکن بودند و به دو گروه عمدهٔ مسیحیان نستوری و کاتولیک تقسیم می‌شوند.[۵] جمعیت آشوریان ایران در میانهٔ قرن بیستم میلادی به ۲۰٬۰۰۰ نفر کاهش پیدا کرد. [۴] در سال ۱۳۸۷ نیز جمعیت آشوریان ایران حدود ۲۰٬۰۰۰ نفر برآورد شد.[۶]

پس از انقلاب مشروطه، با تشکیل مجلس شورای ملی، در قانون اساسی مشروطه برای اقلیت‌های دینی هم نمایندگانی در نظر گرفته شد؛ از جمله، یک نماینده برای مسیحیان آشوری و کلدانی. این موضوع پس از انقلاب ۱۳۵۷ هم در قانون اساسی باقی ماند.[۷] مقر اتحادیه جهانی آشوری‌ها نیز به همراه رئیس این مرکز یوناتن بت کلیا در تهران مستقر هست.[۶]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ↑ "انتقال مقر جهاني آشوريان به ايران". Archived from the original on 23 December 2014. Retrieved 1 July 2016.
  2. ↑ electricpulp.com. "ASSYRIANS IN IRAN – Encyclopaedia Iranica". Retrieved 1 July 2016.
  3. ↑ Antonopoulos, Paul (21 November 2015). "Assyrian Freedoms in Iran". Archived from the original on 2 May 2019. Retrieved 1 July 2016.
  4. ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ارواند آبراهامیان (۱۳۷۷)، «بخش یکم؛ پیشینهٔ تاریخی»، ایران بین دو انقلاب، ترجمهٔ احمد گل‌محمّدی، محمّدابراهیم فتّاحی، نشر نی، ص. ص ۱۶، شابک ۹۶۴-۳۱۲-۳۶۳-۴
  5. ↑ ارواند آبراهامیان (۱۳۷۷)، «بخش یکم؛ پیشینهٔ تاریخی»، ایران بین دو انقلاب، ترجمهٔ احمد گل‌محمّدی، محمّدابراهیم فتّاحی، نشر نی، ص. ص ۲۱، شابک ۹۶۴-۳۱۲-۳۶۳-۴
  6. ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۳ دسامبر ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۱۷ مه ۲۰۱۴.
  7. ↑ «قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، اصل شصت و چهارم» (PDF). ص. ۱۷. بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۲۶ ژوئن ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۳۰ ژوئیه ۲۰۱۳.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=آشوریان_ایران&oldid=39228260»