آرزو (دختر ماهیار) - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

آرزو یا آرزوی، دختر چنگ نواز و چکامه‌سرای «ماهیار گوهرفروش» بود که بهرام گور او را به همسری خویش برگزید.

فردوسی در شاهنامه از او اینگونه یاد کرده‌است:

دلارام را آرزو نام بودهمو غمگسار و دلارام بود[۱]

جستارهای وابسته[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. پارسی نگاشتهٔ شاهنامهٔ فردوسی، صفحه: ۶۱۵

منابع[ویرایش]

  • شاهنامهٔ فردوسی
  • پارسی نگاشتهٔ شاهنامه، نگارش: فرانک دوانلو، انتشارات آهنگ قلم، چاپ سوم، ۱۳۸۷