French
Deutschآثار و جایزه‌های مریلین مونرو - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
.jpg)
مریلین مونرو (۱ ژوئن ۱۹۲۶ – ۴ اوت ۱۹۶۲) بازیگر آمریکایی بود که از سال ۱۹۴۶ تا ۱۹۶۱ در ۲۹ فیلم ایفای نقش کرد.[۱][۲] او پس از یک فعالیت حرفه‌ای کوتاه در زمینهٔ مدلینگ، قراردادهای بازیگری کوتاه‌مدتی را با فاکس قرن بیستم و کلمبیا پیکچرز امضا کرد و در سال‌های نخستین فعالیتش در نقش‌های فرعی ظاهر شد. مونرو در سال ۱۹۵۰ در دو فیلم تحسین‌شده به نام‌های جنگل آسفالت و همه‌چیز دربارهٔ ایو نقش‌هایی مختصر داشت.[۳] نقش‌های او در این دو فیلم برخلاف بسیاری از نقش‌هایی بود که وی را به عنوان یک «بلوند احمق» جلوه می‌داد. مارگوت ای. هنریکسن، زندگی‌نامه‌نویس مونرو در دانشنامهٔ ملی زندگی‌نامه آمریکا می‌گوید این کلیشه «ناعادلانه» بود و مونرو را «در طول فعالیت حرفه‌ای خود آزار می‌داد».[۲]
موفقیت عمده کاری مونرو در سال ۱۹۵۳ صورت گرفت، زمانی که او در فیلم نوآر نیاگارا و کمدی‌های آقایان موطلایی‌ها را ترجیح می‌دهند و چگونه می‌توان با یک میلیونر ازدواج کرد بازی کرد. سارا چرچول، دیگر زندگی‌نامه‌نویس مونرو، اشاره می‌کند که پس از سال ۱۹۵۳، جذابیت جنسی مونرو که بیشتر یک رفتار «ناخودآگاه بود تا آگاهانه»، به مشخصهٔ اصلی او تبدیل می‌شود[۴] و پس از آن، این بازیگر را به یکی از محبوب‌ترین و شناخته‌شده‌ترین افراد در آمریکا تبدیل می‌کند.[۲] مونرو در سال ۱۹۵۵ در فیلم خارش هفت‌ساله به کارگردانی بیلی وایلدر، در نقش زنی که سوژهٔ فانتزی‌های جنسی همسایهٔ متأهلش قرار گرفته‌است، حضور پیدا کرد. یکی از سرشناس‌ترین صحنه‌های فعالیت حرفه‌ای مونرو در این فیلم رخ می‌دهد؛ او در حالی که لباس سفید خود را بر تن دارد، روی یک شبکه میله‌ای از سیستم تهویه مترو در خیابان می‌ایستد و باد دامن او را بالا می‌برد.[۵]
مونرو پس از حضور در فیلم ایستگاه اتوبوس (۱۹۵۶)، شرکت فیلم‌سازی خودش را تأسیس کرد.[۶] این شرکت مستقلاً فیلمی را به نام شاهزاده و شوگرل تولید کرد که در سال ۱۹۵۷ منتشر شد.[۷] او سپس در فیلم‌های بعضی‌ها داغشو دوست دارن (۱۹۵۹) و ناجورها (۱۹۶۱) ظاهر شد. در ژوئن ۱۹۶۲، مونرو به‌طور موقت از فیلم چیزی برای بخشیدن کنار گذاشته شد و درگذشت او در ماه اوت همان سال، ساخت این فیلم را ناتمام گذاشت.[۲] اگرچه مونرو تنها برای یک دهه از بازیگران سرشناس و نقش اول بود، فیلم‌های او تا زمان مرگ غیرمنتظره‌اش در سال ۱۹۶۲، در مجموع بیش از ۲۰۰ میلیون دلار به فروش رفتند.[۸]
مونرو در طول دوران حرفه‌ای خود جوایز متعددی را به دست آورد و نامزدی‌های گوناگونی را کسب کرد. جایزه هنریتا در بخش بهترین شخصیت جوان گیشه (۱۹۵۱) و ستارۀ محبوب سینمای جهان (۱۹۵۳)،[۹][۱۰] یک جایزه دیوید دی دوناتلو و یک جایزه سزار برای بازی در شاهزاده و شوگرل (۱۹۵۸)،[۱۱] و یک جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر زن[۱۰] برای ایفای نقش در بعضی‌ها داغشو دوست دارن (۱۹۵۹)، از جمله مواردی بود که او برندهٔ آن‌ها شد. مونرو در سال ۱۹۶۰ به پیاده‌روی مشاهیر هالیوود[۱۲] اضافه شد و در سال ۱۹۹۵ یک ستارهٔ پالم در پیاده‌روی ستارگان پالم اسپرینگز به او اختصاص یافت.[۱۳] در فهرست ۱۰۰ سال… ۱۰۰ ستاره به انتخاب بفا از بنیاد انستیتوی فیلم آمریکا در سال ۱۹۹۹، او در رتبه ششم برترین بازیگر زن سینما قرار گرفت.[۱۴] سه عنوان از فیلم‌هایی که او در آن‌ها بازی کرد—بعضی‌ها داغشو دوست دارن، همه‌چیز دربارهٔ ایو، و جنگل آسفالت—به فهرست ملی ثبت فیلم در کتابخانه کنگره ایالات متحده اضافه شده‌اند.[۱۵] مونرو همچنان به عنوان نماد اصلی فرهنگ مردمی آمریکا در دهه‌های پس از مرگش در نظر گرفته می‌شود.[۱۶]
سینما[ویرایش]
مونرو در کارنامه هنری خود در ۲۹ فیلم سینمایی بازی کرد. در سال ۱۹۶۲، او در مرحله فیلم‌برداری سی‌امین فیلمش، چیزی برای بخشیدن، مدتی توسط استودیو اخراج شد و پیش از اتمام این نقش، درگذشت.[۱۷][۱۸]
.jpg)
تلویزیون[ویرایش]
| سال | عنوان | نقش | یادداشت‌ها | منابع |
|---|---|---|---|---|
| ۱۹۵۳ | برنامه جک بنی | خودش | ۱۳ سپتامبر ۱۹۵۳ | [۴۹] |
| ۱۹۵۴ | نمایش باب هوپ | خودش | [۵۰] | |
| ۱۹۵۵ | نفر به نفر | خودش | مصاحبه با ادوارد مورو؛ ۸ آوریل ۱۹۵۵ | [۵۱] |
| ۱۹۶۲ | مراسم تولد رئیس‌جمهور کندی | خودش | اجرای «تولدت مبارک، آقای رئیس‌جمهور»؛ ۱۹ مه ۱۹۶۲ | [۵۲] |
جایزه‌ها و نامزدی‌ها[ویرایش]
| سال | جایزه | اثر | دسته | نتیجه | منابع |
|---|---|---|---|---|---|
| ۱۹۵۱ | جایزه هنریتا | – | بهترین شخصیت جوان گیشه | برنده | [۹] |
| ۱۹۵۲ | جایزه مجله فوتوپلی | – | سریع‌ترین ستاره در حال ظهور در سال ۱۹۵۲ | برنده | [۵۳] |
| جایزه مجله لوک | – | آینده‌دارترین زن نوظهور در سال ۱۹۵۲ | برنده | [۵۴] | |
| ۱۹۵۳ | جایزه هنریتا | – | زن محبوب سینمای جهان | برنده | [۱۰] |
| جایزه مجله فوتوپلی | – | پرطرفدارترین ستاره زن | برنده | [۵۵] | |
| ۱۹۵۴ | جایزه مجله فوتوپلی | آقایان موطلایی‌ها را ترجیح می‌دهند و | بهترین بازیگر زن | برنده | [۵۶] |
| ۱۹۵۶ | جایزه بفتا | خارش هفت‌ساله | بهترین بازیگر زن خارجی | نامزدشده | [۵۷] |
| جایزه گلدن گلوب | ایستگاه اتوبوس | بهترین بازیگر زن در یک فیلم کمدی یا موزیکال | نامزدشده | [۱۰] | |
| ۱۹۵۸ | جایزه بفتا | شاهزاده و شوگرل | بهترین بازیگر زن خارجی | نامزدشده | [۵۸] |
| جایزه دیوید دی دوناتلو | شاهزاده و شوگرل | بهترین بازیگر زن خارجی | برنده | [۵۹] | |
| ۱۹۵۹ | جایزه سزار | شاهزاده و شوگرل | بهترین بازیگر خارجی | برنده | [۶۰] |
| جایزه لورل | شاهزاده و شوگرل | برترین اجرای کمدی زن | رتبه چهارم | [۶۰] | |
| ۱۹۶۰ | جایزه گلدن گلوب | بعضی‌ها داغشو دوست دارن | بهترین بازیگر زن در یک فیلم کمدی یا موزیکال | برنده | [۱۰] |
| جایزه لورل | بعضی‌ها داغشو دوست دارن | برترین اجرای کمدی زن | رتبه دوم | [۶۱] | |
| ۱۹۶۲ | جایزه هنریتا | – | زن محبوب سینمای جهان | برنده | [۱۰] |
یادداشت‌ها[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ Spoto 2001، p. 677; Lefkowitz 1995، p. 120.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ Henriksen, Margot A. "Monroe, Marilyn". American National Biography Online. Oxford University Press. Retrieved July 15, 2016. (نیازمند آبونمان)
- ↑ Churchwell, The Many Lives of Marilyn Monroe, 59–60.
- ↑ Churchwell, The Many Lives of Marilyn Monroe, 61.
- ↑ Spoto, Marilyn Monroe: The Biography, 283–84.
- ↑ Spoto, Marilyn Monroe: The Biography, 352.
- ↑ Schneider, Marilyn's Last Sessions, 92.
- ↑ Hertel, Howard; Heff, Don (August 6, 1962). "Marilyn Monroe Dies; Pills Blamed". لس آنجلس تایمز. Retrieved September 23, 2015.
- ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ Rollyson 2014, p. 87.
- ↑ ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ ۱۰٫۲ ۱۰٫۳ ۱۰٫۴ ۱۰٫۵ "Marilyn Monroe". جوایز گلدن گلوب. انجمن مطبوعات خارجی هالیوود. Retrieved July 12, 2016.
- ↑ Spoto 2001، p. 409; Vogel 2014، p. ۱۳۱.
- ↑ "Marilyn Monroe". پیاده‌روی مشاهیر هالیوود. Retrieved July 12, 2015.
- ↑ "Palm Springs Walk of Stars" (PDF). Archived from the original (PDF) on October 13, 2012. Retrieved July 12, 2016.
- ↑ "AFI's 50 Greatest American Screen Legends". انستیتوی فیلم آمریکا. Retrieved July 12, 2016.
- ↑ "Complete National Film Registry Listing". کتابخانه کنگره. Retrieved July 12, 2016.
- ↑ Chapman 2001، pp. 542–543; Hall 2006، p. ۴۶۸.
- ↑ "Something's Got to Give (1962)". انستیتوی فیلم بریتانیا. Retrieved July 10, 2016.
- ↑ Spoto 2001, pp. 681–82.
- ↑ "Dangerous Years". انستیتوی فیلم آمریکا. Retrieved July 10, 2016.
- ↑ "Scudda-hoo! Scudda-hay! (1948)". انستیتوی فیلم بریتانیا. Retrieved July 10, 2016.
- ↑ "Ladies of the Chorus". انستیتوی فیلم آمریکا. Retrieved July 10, 2016.
- ↑ "Love Happy". انستیتوی فیلم آمریکا. Retrieved July 10, 2016.
- ↑ "A Ticket to Tomahawk". انستیتوی فیلم آمریکا. Retrieved July 10, 2016.
- ↑ "Asphalt Jungle". انستیتوی فیلم آمریکا. Retrieved July 10, 2016.
- ↑ "All About Eve". انستیتوی فیلم آمریکا. Retrieved July 10, 2016.
- ↑ "The Fireball". انستیتوی فیلم آمریکا. Retrieved July 10, 2016.
- ↑ "Right Cross". انستیتوی فیلم آمریکا. Retrieved July 10, 2016.
- ↑ "Home Town Story". انستیتوی فیلم آمریکا. Retrieved July 10, 2016.
- ↑ "As Young As You Feel". انستیتوی فیلم آمریکا. Retrieved July 10, 2016.
- ↑ "Love Nest". انستیتوی فیلم آمریکا. Retrieved July 10, 2016.
- ↑ "Let's Make It Legal". انستیتوی فیلم آمریکا. Retrieved July 10, 2016.
- ↑ "Clash by Night". انستیتوی فیلم آمریکا. Retrieved July 10, 2016.
- ↑ "We're Not Married!". انستیتوی فیلم آمریکا. Retrieved July 10, 2016.
- ↑ "Don't Bother to Knock". انستیتوی فیلم آمریکا. Retrieved July 10, 2016.
- ↑ "Monkey Business". انستیتوی فیلم آمریکا. Retrieved July 10, 2016.
- ↑ "O. Henry's Full House". انستیتوی فیلم آمریکا. Retrieved July 10, 2016.
- ↑ "Niagara". انستیتوی فیلم آمریکا. Retrieved July 10, 2016.
- ↑ "Gentlemen Prefer Blondes". انستیتوی فیلم آمریکا. Retrieved July 10, 2016.
- ↑ "How to Marry a Millionaire". انستیتوی فیلم آمریکا. Retrieved July 10, 2016.
- ↑ "River of No Return". انستیتوی فیلم آمریکا. Retrieved July 10, 2016.
- ↑ "There's No Business Like Show Business". انستیتوی فیلم آمریکا. Retrieved July 10, 2016.
- ↑ "The Seven Year Itch". انستیتوی فیلم آمریکا. Retrieved July 10, 2016.
- ↑ "Bus Stop". انستیتوی فیلم آمریکا. Retrieved July 10, 2016.
- ↑ Schneider 2011, p. 92.
- ↑ "The Prince and the Showgirl". انستیتوی فیلم آمریکا. Retrieved July 10, 2016.
- ↑ "Some Like It Hot". انستیتوی فیلم آمریکا. Retrieved July 10, 2016.
- ↑ "Let's Make Love". انستیتوی فیلم آمریکا. Retrieved July 10, 2016.
- ↑ "The Misfits". انستیتوی فیلم آمریکا. Retrieved July 10, 2016.
- ↑ Burkhead 2013, p. 142.
- ↑ Hyatt 2006, p. 142.
- ↑ Rollyson 2014, p. 149.
- ↑ Rollyson 2014، p. 263; Vogel 2014، p. ۱۶۳.
- ↑ Vogel 2014, p. 21.
- ↑ Kidder 2011, p. 42.
- ↑ Rollyson 2014, p. 106.
- ↑ Super 2005, p. 367.
- ↑ "Foreign Actress in 1956". انستیتوی فیلم بریتانیا. Retrieved July 12, 2016.
- ↑ "Foreign Actress in 1958". انستیتوی فیلم بریتانیا. Retrieved July 12, 2016.
- ↑ Spoto 2001, p. 409.
- ↑ ۶۰٫۰ ۶۰٫۱ Vogel 2014, p. 131.
- ↑ Vogel 2014, p. 143.
کتاب‌شناسی[ویرایش]
- Burkhead, Cynthia (2013). Dreams in American Television Narratives: From Dallas to Buffy. London: Bloomsbury Publishing. ISBN 978-1-4411-2417-3.
- Chapman, Gary (2001). "Marilyn Monroe". In Browne, Ray B.; Browne, Pat (eds.). The Guide to United States Popular Culture. University of Wisconsin Press. ISBN 978-0-87972-821-2.
- Churchwell, Sarah (2004). The Many Lives of Marilyn Monroe. Granta Books. ISBN 978-0-312-42565-4.
- Hall, Susan G. (2006). American Icons: An Encyclopedia of the People, Places, and Things that Have Shaped Our Culture. Greenwood Publishing Group. ISBN 978-0-275-98429-8.
- Hyatt, Wesley (2006). Emmy Award Winning Nighttime Television Shows, 1948–2004. Jefferson, NC: McFarland. ISBN 978-0-7864-2329-3.
- Kidder, Clark (2011). Marilyn Monroe: Cover to Cover: Cover to Cover. Iola, WI: Krause Publications. ISBN 1-4402-2780-2.
- Lefkowitz, Frances (1995). Marilyn Monroe. New York, NY: Chelsea House Publishers. ISBN 978-0-7910-2342-6.
- Rollyson, Carl (2014). Marilyn Monroe Day by Day: A Timeline of People, Places, and Events. Lanham, MD: Rowman & Littlefield Publishers. ISBN 978-1-4422-3080-4.
- Schneider, Michel (2011). Marilyn's Last Sessions. Edinburgh: Canongate Books. ISBN 978-1-84767-036-6.
- Spoto, Donald (2001). Marilyn Monroe: The Biography. Lanham, MD: Cooper Square Press. ISBN 978-0-8154-1183-3.
- Super, John C. (2005). The Fifties in America. Ipswich, MA: Salem Press. ISBN 978-1-58765-203-5.
- Vogel, Michelle (24 April 2014). Marilyn Monroe: Her Films, Her Life. Jefferson, NC: McFarland. ISBN 978-0-7864-7086-0.
پیوند به بیرون[ویرایش]
- فیلم‌شناسی مریلین مونرو در بانک اطلاعات اینترنتی فیلم‌ها