آئین‌نامه نورنبرگ - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

آئین‌نامه نورنبرگ عنوان آئین‌نامه‌ای اخلاقی است که حاصل کارِ دادگاه‌های نورنبرگ در راستای بررسی جنایات پزشکان و محققان در آلمان نازی است. این آیین‌نامه اصول اولیهٔ اخلاقی را در امور پزشکی مشخص می‌کند.[۱]

خلاصه‌ای از ده نکتهٔ این آیین‌نامه به این شرح است:

  1. ضروری و اساسی بودن رضایت و داوطلب‌بودن فرد مورد آزمایش
  2. لزوم سودمندی مطالعه و پرهیز از روش‌های ذاتاً تصادفی و نالازم
  3. متکی‌بودن بر مبانی علمی و تجربیات قبلی
  4. پرهیز از هرگونه آزار و اذیت جسمی و روانی غیرضرور
  5. نداشتن خطر مرگ یا معلولیت
  6. خطرپذیری متناسب با نتیجه
  7. فراهم‌آوردن زمینه‌های لازم برای محافظت از افراد مورد مطالعه
  8. لزوم صلاحیت علمی پژوهشگران و داشتن مهارت لازم
  9. آزاد گذاشتن افراد برای خروج از مطالعه
  10. آمادگی برای پایان دادن مطالعه در هر زمان که نیاز باشد توسط فرد مسئول تحقیق

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. «آیین نامه نورنبرگ (1947)». دانشگاه علوم پزشکی زابل. ۲۰۱۱-۰۲-۱۹. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۴ سپتامبر ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۲۰۱۵-۰۴-۲۰.