Yaşar Kemal , la enciclopedia libre

Yaşar Kemal
Información personal
Nombre de nacimiento Kemal Sadık Ver y modificar los datos en Wikidata
Nacimiento 6 de octubre de 1923 Ver y modificar los datos en Wikidata
Gökçedam (Turquía) Ver y modificar los datos en Wikidata
Fallecimiento 28 de febrero de 2015 Ver y modificar los datos en Wikidata
Estambul (Turquía) Ver y modificar los datos en Wikidata
Causa de muerte Síndrome de disfunción multiorgánica Ver y modificar los datos en Wikidata
Sepultura Cementerio Zincirlikuyu Ver y modificar los datos en Wikidata
Nacionalidad Turca
Información profesional
Ocupación Guionista, novelista, periodista, poeta, escritor de cuentos, escritor y traductor Ver y modificar los datos en Wikidata
Años activo 1943-2015
Obras notables La Leyenda del Monte Ağrı Ver y modificar los datos en Wikidata
Firma

Yaşar Kemal (Gökçedam, 6 de octubre de 1923-Estambul, 28 de febrero de 2015), seudónimo de Kemal Sadık Gökçeli, fue un escritor, guionista y periodista turco. En 1972 fue el primer turco propuesto para el Premio Nobel de Literatura.[1]

Biografía[editar]

Yaşar Kemal nació en 1923 en Hemite, una aldea en la provincia de Adana, al sur de Turquía, Yaşar Kemal es una renombrada figura de la literatura contemporánea de su país. Procedente de una familia de origen kurdo, a la edad de cinco años estuvo presente en el asesinato de su padre por parte de un hijo adoptivo, lo que provocó en él una tartamudez hasta los doce años. Destaca por su estilo irónico desde su época como periodista en el diario Cumhuriyet. Uno de sus personajes más conocidos es Memed, El flaco, bandido mítico y legendario de su obra «El Halcón» (1955), una defensa de las clases más desfavorecidas en clave poética que aglomera las tradiciones orales de Asia Menor. Estuvo en prisión por sus ideas comunistas y su defensa de la minoría kurda. [2][3]

Su primer libro de cuentos Sarı Sıcak («Calor Amarillo») se publicó en 1952. Se hizo célebre con la publicación de Ince Memed («Memed, El Halcón») en 1955. Kemal es célebre por su lenguaje ordenado y sencillo y la descripción lírica de la vida bucólica de la Anatolia turca.

Junto a Orhan Pamuk fue, probablemente, el escritor turco más famoso de su época. Fue, asimismo, un eterno aspirante al Premio Nobel de Literatura.

Obras[editar]

Cuentos[editar]

  • Sarı Sıcak, Estambul.: Varlık, 1952
  • Bütün Hikâyeler, Estambul.: Cem, 1975.

Novelas[editar]

  • El Halcón (İnce Memed, Estambul, 1955)
  • Teneke, Estambul.: Varlık, 1955
  • Orta Direk, Estambul.: Remzi, 1960
  • Yer Demir Gök Bakır, Estambul.: Güven, 1963
  • Ölmez Otu, Estambul.: Ant, 1968
  • El retorno del Halcón (İnce Memed II, Estambul, 1969)
  • Akçasazın Ağaları / Demirciler Çarşısı Cinayeti, Estambul.: Cem, 1974
  • Akçasazın Ağaları / Yusufcuk Yusuf, Estambul.: Cem, 1975
  • Yılanı Öldürseler, Estambul.: Cem, 1976
  • Al Gözüm Seyreyle Salih, Estambul.: Cem, 1976
  • Allahın Askerleri, Estambul.: Milliyet, 1978
  • Kuşlar da Gitti, (cuento largo) Estambul.: Milliyet, 1978
  • Deniz Küstü, Estambul.: Milliyet, 1978
  • Hüyükteki Nar Ağacı, Estambul.: Toros, 1982
  • Yağmurcuk Kuşu / Kimsecik I, Estambul.: Toros, 1980
  • La sombra del Halcón (İnce Memed III, Estambul, 1984)
  • Kale Kapısı / Kimsecik II, Estambul.: Toros, 1985
  • El último combate del Halcón (İnce Memed IV, Estambul, 1987)
  • Kanın Sesi / Kimsecik III, Estambul.: Toros, 1991
  • Fırat Suyu Kan Akıyor Baksana, Estambul.: Adam, 1997
  • Karıncanın Su İçtiği, Estambul.: Adam, 2002
  • Tanyeri Horozları, Estambul.: Adam, 2002.

Novela épica[editar]

  • Üç Anadolu Efsanesi, Estambul.: Ararat, 1967
  • Ağrıdağı Efsanesi, Estambul.: Cem, 1970
  • Binboğalar Efsanesi, Estambul.: Cem, 1971
  • Çakırcalı Efe, Estambul.: Ararat, 1972.

Reportajes[editar]

  • Yanan Ormanlarda 50 Gün, Estambul.: Türkiye Ormancılar Cemiyeti, 1955
  • Çukurova Yana Yana, Estambul.: Yeditepe, 1955
  • Peribacaları, Estambul.: Varlık, 1957
  • Bu Diyar Baştan Başa, Estambul.: Cem, 1971
  • Bir Bulut Kaynıyor, Estambul.: Cem, 1974.

Recopilaciones[editar]

  • Ağıtlar, Adana: Halkevi, 1943
  • Taş Çatlasa, Estambul.: Ataç, 1961
  • Baldaki Tuz, (1959-74 gazete yazıları) Estambul.: Cem, 1974
  • Gökyüzü Mavi Kaldı, (halk edebiyatından seçmeler, S. Eyüboğlu ile)
  • Ağacın Çürüğü: Yazılar-Konuşmalar, (der. Alpay Kabacalı) Estambul.: Milliyet, 1980
  • Yayımlanmamış 10 Ağıt, Estambul.: Anadolu Sanat, 1985
  • Sarı Defterdekiler: Folklor Derlemeleri, (haz. Alpay Kabacalı) Estambul.: Yapı Kredi, 1997
  • Ustadır Arı, Estambul.: Can, 1995
  • Zulmün Artsın, Estambul.: Can, 1995.

Novela infantil[editar]

  • Filler Sultanı ile Kırmızı Sakallı Topal Karınca, Estambul.: Cem, 1977

Traducciones[editar]

  • Ayışığı Kuyumcuları (junto a A. Vidalie; Thilda Kemal), Estambul.: Adam, 1977

Premios y distinciones[editar]

  • Choix du Syndicat des Críticas Littéraires por la mejor novela extranjera (1977), Tierra de Hierro, Cielo de Cobre (Yer Demir, Gök Bakır).
  • Prix du Meilleur livre étranger 1978 por Ölmez Otu; París, enero de 1979.
  • Prix Mondial Cino del Duca decerné por sus contribuciones al humanismo moderno; París, octubre de 1982.
  • Comandante de la Legión de Honor de Francia; París, 1984.
  • Premio Sedat Simavi de la Fundación por la Literatura; Estambul, Turquía, 1985.
  • Doctor Honoris Causa , Universidad de Estrasburgo, Francia, 1991.
  • Doctor Honoris Causa , Universidad de Akdeniz, Antalya, Turquía, 1992.
  • VII Premi Internacional Catalunya, Barcelona, España, 1996.
  • Premio Lillian Hellman/Dashiell Hammett por su coraje frente a Represión, Human Rights Watch, EE. UU, 1996.

Traducciones al español[editar]

  • Calor amarillo: cuentos completos. Traducido del turco por Gül Isik Alkaç y Fernando García Burillo . Guadarrama: Ediciones del Oriente y del Mediterráneo, 1999.
  • El Halcón. Traducción de Rafael Carpintero Ortega. Barcelona: Ediciones B , 1997
  • El retorno del Halcón. Traducción de Rafael Carpintero Ortega. Barcelona: Ediciones B, 1998.
  • La sombra del Halcón. Traducción de Rafael Carpintero Ortega. Barcelona: Ediciones B, 1999.
  • El último combate del Halcón. Traducción de Rafael Carpintero Ortega. Barcelona: Ediciones B, 2000.
  • La furia del monte Ararat. Traducción de Rafael Carpintero Ortega. Barcelona: Ediciones B, 1999.
  • Si aplastaran la serpiente. Traducido del turco por Fernando García Burillo . Guadarrama (Madrid): Ediciones del Oriente y del Mediterráneo, 2001.

Referencias[editar]

Enlaces[editar]