Himno nacional de Mónaco , la enciclopedia libre

El Hymne monégasque ("Himno monegasco", en francés) es el himno oficial del Principado de Mónaco. La letra en monegasco, lengua vernácula local, es la oficial, aunque en el siglo XIX también existía una en francés, lengua oficial del principado.

Historia[editar]

Ha tenido varias versiones: una primera versión fue compuesta y escrita en francés por Théophile Bellando en 1841. Fue adoptada como marcha por la Guardia Nacional en 1848. En 1896 Charles Albrecht compuso una nueva versión para piano, de la que más tarde se hizo una versión para orquesta. Dejó de interpretarse hacia 1900 por ser considerada demasiado larga. La actual versión fue creada por Léon Jehin en 1914 y se tocó por vez primera en los actos de conmemoración de los 25 años de reinado del príncipe Alberto I de Mónaco. Finalmente, en 1931, Louis Notari escribió la letra en monegasco. Esta letra tiene una versión más corta, también escrita por Louis Notari.

El coro de la Orquesta Filarmónica de Montecarlo no interpreta la estrofa intermedia, probablemente debido a la rapidez del ritmo y a la dificultad respiratoria.

Himno de Mónaco[editar]

Himno de Mónaco
Letra en monegasco de Louis Notari (oficial[1]​) Letra en monegasco (interpretada actualmente) Traducción al español

Oilà cü ne toca !
Oilà cü ne garda !
Fò che cadün sace ben aiço d'aiçì

Despœi tugiù sciü d'u nostru paise
Se ride au ventu u meme pavayun
Despœi tugiù a curù russa e gianca
E stà r'emblema d'a nostra libertà !
Grandi e piciui r'an tugiù respetà !

Amu avüu sempre r'a meme tradiçiun ;
Amu avüu sempre r'a meme religiun ;
Amu avüu per u nostru unù I meme Principi tugiù
E düsciün nun purà ne fa sciangià
Tantu ch'au cielu u suriyu lüjerà ;
Diu n'agiüterà
E mai düsciün nun purà ne fa scangià Düsciün


Nun sëmu pa gaïre,
Ma defendemu tüti a nostra tradiçiun ;
Nun sëmu pa forti,
Ma se Diu vœ n'agiüterà !

Oilà cü ne toca !
Oilà cü ne garda !
Fo che cadün sace ben ailo d'ailì

Oilà cü ne toca !
Oilà cü ne garda !
Fò che cadün sace ben aiço d'aiçì[2]

Despœi tugiù sciü d'u nostru paise
Se ride au ventu, u meme pavayùn
Despœi tugiù a curù russa e gianca
E stà l'emblema, d'a nostra libertà
Grandi e i piciui, l'an sempre respetà

N'amu qu'üna tradiciun
N'amu qu'üna religiun
Amu avüu per u nostr' unu
I meme principi tugiu
E ren nun ne scangera
Tantu ch'u suriyu lüjera
Diu sempre n'agiütera
E ren nun ne scangera[3]

Despœi tugiù sciü d'u nostru paise
Se ride au ventu, u meme pavayùn
Despœi tugiù a curù russa e gianca
E stà l'emblema, d'a nostra libertà
Grandi e i piciui, l'an sempre respetà





Desde siempre, sobre nuestro país
flota al viento la misma bandera.
Desde siempre, los colores rojo y blanco
constituyen el símbolo de nuestra libertad.
Grandes y pequeños la han respetado siempre

Perpetuamos las mismas tradiciones
celebramos la misma religión
tenemos el honor
De haber tenido siempre los mismos Príncipes
Y nadie podrá hacernos cambiar
Mientras el sol brille en el cielo
Dios nos ayudará
Y nadie jamás podrá hacernos cambiar, nadie

Desde siempre, sobre nuestro país
flota al viento la misma bandera.
Desde siempre, los colores rojo y blanco
constituyen el símbolo de nuestra libertad.
Grandes y pequeños la han respetado siempre

Enlaces externos[editar]

Referencias[editar]

  1. «Himno monegasco en la web del Palacio de S.A.S. el Príncipe de Mónaco». Archivado desde el original el 27 de julio de 2010. Consultado el 22 de mayo de 2010. 
  2. Cantada en muy raras ocasiones. El coro monegasco Cantin d'a Roca incluye esta estrofa en sus apariciones.
  3. Estrofa no interpretada por el Coro de la Orquesta Filarmónica de Montecarlo.