Потребител беседа:Dalco26 – Уикипедия

Види го интервюто. Много е интересно! Jingiby 18:38, 30 май 2010 (UTC)[отговор]

Статиja за ВМОРО во списание Фокус бр.790. Август 20 2010, 1-ви дел. Дали кога на човек му се ближи смрта искреноста го обзема? 2-ри дел. Jingiby 19:38, 26 август 2010 (UTC)[отговор]

Какво мислиш за това [1], [2], [3], [4]? Оппаа [5] ! Jingiby 13:49, 17 октомври 2010 (UTC)[отговор]

Здрасти Далчо, гледам че пишеш в македонската Уикипедия за ВМРО в периода след 1910 г. Обаче в официалните си документи от този период организацията се нарича ВМОРО. Например както в това официално обръщение:

"До Негово Височество

Фердинанд I, Царот на бугарите

Бевме почестени по многувековното страдање да доживееме радосен ден и да го видиме Вашето Височество во главниот град на слободна Македонија. Крајната цел на востаничката борба, која што беше организирана од нашето население во Македонија и одринско,беше ослободување на нашата поробена татковина за да може бугарскиот народ севкупно да живее мирен и културен живот. Нашата мечта, мечтата на бугарскиот народ, еве веке се остварувa, и нема да има посреќни од нас , ако зората на слободата го огрее секое катче од етнографска Бугарија под бугарско знаме. Уверени сме дека во овие судбоносни денови, Вашето Височество, еднакво со нас трепери за зачувување на животните интереси на нашето бугарско племе. Се осмелуваме да ја изразиме својата длабока благодарност за стореното од Вашето Височество до сега, но и изразот на голема тага која што ја предизвикува мислата, дека почнатото ослободително дело може да се заврши со приватно политичко расцепување на нашата безценета татковина Македонија.

Познато ви е Ваше Височество дека набрзо по злокобниот Берлински договор, се поставија првите темели на револуционерното движење во Македонија, затоа што во населението веднаш проникна убедувањето дека, скриена цел на една од силите,најголем виновник за поништувањето на Сан-Стефанскиот договор, е да се осуети обединувањето на целиот бугарски народ, кога ке се откине најсуштинскиот и најценетиот за нас дел Македонија. Внатрешно револуционерната организација е во потполно сознание дека колку повеќе се губи време толку помачно ке дојде до повраќање на загубеното од Берлинскиот договор. И со скромните сили на нашиот поробен народ, непрекинато војува и не и дава мир и покој на Османската империја, до нејзино крајно разнишување.

Наспроти глемите маки со кои што требаше Внатрешната организација да се бори тука,внатре, таа недвојбено поддржуваше една света цел, да се спаси бугарска Македонија за бугарскиот народ, целокупна и неподелена. На очиглед на очевидните грабаторски замисли на околните држави, и мачното бреме за ослободувањето на Македонија со помошта само на бугарската воена сила, Внатрешната организација се задржа само на идејата за прво време да дејствуваме само за автономија на Македонија, всушност да ја спасиме од распарчување. Таа идеја се покажа толку спасувачка на крајот, сега и државите-сојузници на Бугарија довчера прикриени и решителни непријатели на автономијата, ја прифатија и невозможниот до вчера сојуз на балканските држави се оствари. Како што целиот бугарски народ, така исто и ние овде, со восхит го поздравивме со полно доверие на Вашето Височество и славната бугарска армија, ние неуморно се трудиме да бидеме полезни за ослободителното дело, без да правиме разлика меѓу сојузниците. Нашата организација со сите средства помагаше и на срби и на грци. Но за наша голема жалост, само што се заврши окупацијата на нашите бугарски земји од српска и грчка армија и веќе се јавија показатели коишто влеваат страв за нашата национална иднина. Се востановија српски власти во Куманово, Кратово, Скопје, Велес, Прилеп, Охрид, а грчки во Ениџе, Воден, Лерин, кои отворено му налагаат на бугаринот да се откаже од своето име и својот род. Се прават подготовки коишто укажуваат дека туѓата окупација на нашата територија не е само привремена. Народот во скопско, којшто до сега херојски ја подржуваше револуционерната борба, веќе со право предчувствува дека може да биде оставен под туѓа власт. Радоста веќе се меша со очај, и мислата дека денот на успокојување и мирна културна работа, која што ни се причини така близу, нема наскоро да настапи во нашата злокобна Македонија.Во тие тешки денови на надеж и сомнеж, бугаринот ја наоѓа својата поткрепа во патриотизмот, мудроста и решителноста на Вашето Височество кое се докажа во многу досегашни критични ситуации, ценети во сегашните решителни дни за иднината на цела Бугарија.Затоа, Внатрешната организација, верна на својот безценет завет, за слобода на целокупна Македонија, како што го представува пред Вашето Височество горекажаното, се осудува од името на нашиот напатен народ, да поднесе молба, да се заложи Вашето Височество со сите средства до крај, како би се избегнало какво и да е расцепување на Македонија.

Нека Вашето Височество биде уверен дека за таа и таква цел, може да смета на помош од македонскиот бугарин, до неговта последна капка крв.

Од Централниот комитет на В.М.О.Р.Организација

Солун, 6-ти Дек. 1912 год."

Провери: [6] [7] [8] !

С поздрав!!! Jingiby 08:10, 23 декември 2010 (UTC)[отговор]

Здрасти Далчо,

Приятелю, гледам, че в Македонската Википедия си писал в статията за МРО в началото: ...Така таа била Македонска револуционерна организација (МРО), Тајна македоно-одринска револуционерна организација (ТМОРО) [1], Внатрешна македоно-одринска револуционерна организација (ВМОРО) [2]... Защо не пишеш, че организацията се е казвала и Български Македоно Одрински революционни комитети. Верно, че има спор откога-докога (1894-1896) или (1896-1902), но това е без значение. Този факт срамен ли е в Р. Македония? Защо още го криете? С поздрав! Jingiby 16:06, 28 декември 2010 (UTC)[отговор]

Далчо, во светската наука нема спор за името БМОРК. Гледам и дел од македонските научници како Манол Пандевски, Иван Катарджиев, Ванге Чашуле, Ванчо Георгиев и др. го прифатиле тоа став: [9];[10]; [11]; [12]. Со поздрав! Jingiby 06:48, 29 декември 2010 (UTC)[отговор]