Yusif ağa Çərkəz — Vikipediya

Yusif ağa Çərkəz
bayraq
Ov ustası (mir şikar başi)
bayraq2
Vəzifədədir
1629-cu ildən
ƏvvəlkiFərhad bəy Çərkəz
SonrakıQucəh bəy
Şəxsi məlumatlar
Vəfat tarixi
Rütbəsi general

Yusif Ağa (v.1632) — I Şah Abbas (1588-1629) dövründə böyük nüfuz və güc sahibi olmuş çərkəz mənşəli Səfəvi qulamı və saray mənsubu (qapıqulu).

Tərcümeyi-hal[redaktə | mənbəni redaktə et]

Yusif saray ağası olduğu üçün [1] ona sarayda xidmət edən ağalar arasında çox yayılmış olan Ağa (eyni zamanda Aqa yazılmış) adı verildi. [2][3] I Şah Abbas-ın hərəmində böyük nüfuz qazandı. [1] 1629-cu ildə təyin olunduğu "ov ustası" (mir şekār-başı) olmaqdan əlavə, [4] şah hərəm qulamlarının ustası olmaqla yanaşı, həm də İsfahanın erməni icmasının maraqlarının nümayəndəsi [1] və əslində I Şah Səfi hakimiyyəti (1629-1642) özündən onun ailəsini təmizləyənə qədər Səfəvi hərəmində ən güclü insan idi. [5][6][4]

Yusuf Ağa paytaxtdakı erməni icmasının nəzarətçisi olduğundan, Səfəvilərin bürokratik və kommersiya orqanındakı ermənilərin çox yüksəlişi ilə əlaqələndirilmişdir. [4] Onun mövqeyi Səfəvi ipək istehsalı və becərilməsinin mərkəzi nöqtəsinə çevirdi, çünki nəinki onu satan tacirlərin nümayəndəsi idi, eyni zamanda öz qohumu Qazaq xan ÇərkəzŞirvanın bəylərbəyi idi, biri də yaxın adamları olan Mənuçöhr xan Səfəvi ipəyinin əsas istehsal mərkəzlərindən olan Gilanı idarə edirdi. [7]

"Ov ustası" olmaqla, saray və paytaxt erməniləri arasında əlaqə (və ya əlaqə) rolunu oynadı və şikayətlərini və istəklərini şaha təqdim etdi. [4] Ermənilər o dövrdə imperiya daxilində güclü və zəngin bir qrupa çevrildikləri üçün vacib hesab etdikləri səbəbləri bol şəkildə maliyyələşdirməyə hazır idilər. 1632-ci ildə Səfinin hakimiyyəti dövründə edam edildiyi zaman onun əlində 450.000-dən (tümən) artıq pul tapıldı. [4][1][q 1][1]

Qeyd[redaktə | mənbəni redaktə et]

  1. Matheyə (2012) görə, bu rəqəm "şübhəsiz şişirdilmişdir".

İstinadlar[redaktə | mənbəni redaktə et]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Matthee, 2012. səh. 37
  2. Hambly, 1991. səh. 111
  3. Bournoutian, 1982. səh. 97
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 Matthee, 1999. səh. 120
  5. Maeda, 2006. səh. 251
  6. Newman, 2012. səh. 202
  7. Mitchell, 2011. səh. 71

Mənbələr[redaktə | mənbəni redaktə et]

  • Bournoutian, George. Eastern Armenia in the last decades of Persian rule, 1807-1828. Undena Publications. 1982. ISBN 978-0890031230.
  • Floor, Willem M.; Faghfoory, Mohammad H. The Dastur Al-moluk: A Safavid State Manual, by Mohammad Rafi' al-Din Ansari. Mazda Publishers. 2007. 187–188. ISBN 978-1568591957.
  • Hambly, Gavin R.G. Agha Muhammad Khan and the establishment of the Qajar dynasty // The Cambridge History of Iran, Vol. 7: From Nadir Shah to the Islamic Republic. Cambridge: Cambridge University Press. 1991. 104–144. ISBN 978-0521200950.
  • Maeda, Hirotake. The forced migrations and reorganisation of the regional order in the Caucasus by Safavid Iran: Preconditions and developments described by Fazli Khuzani // Ieda, Osamu; Uyama, Tomohiko (redaktorlar ). Reconstruction and interaction of Slavic Eurasia and its neighbouring worlds (PDF). Slavic Eurasian Studies, No.10. Sapporo: Slavic Research Centre, Hokkaido University. 2006. ISBN 4938637391.
  • Matthee, Rudolph P. The Politics of Trade in Safavid Iran: Silk for Silver, 1600-1730. Cambridge: Cambridge University Press. 1999. səh. 120. ISBN 978-0521641319.
  • Matthee, Rudi. Persia in Crisis: Safavid Decline and the Fall of Isfahan. I.B.Tauris. 2012. ISBN 978-1845117450.
  • Mitchell, Colin P. New Perspectives on Safavid Iran: Empire and Society. Taylor & Francis. 2011. ISBN 978-1136991943.
  • Newman, Andrew J. Safavid Iran: Rebirth of a Persian Empire. I.B.Tauris. 2012. ISBN 978-0857716613.