Hattlar (Anadolu) — Vikipediya

Hattlar — e.ə. 2,500–2,000/1,700-cü illərdə Anadolunun mərkəzi və cənub-şərq hissəsində yerləşən Hatti ölkəsində (indiki Türkiyə) erkən və orta tunc dövründə məskunlaşan xalq. Ölkənin və xalqın adı sonradan onları fəth edən, Hind-Avropa dil ailəsinə mənsub olan hetlərə miras qalmışdır.[1][2][3]

Məskunlaşma[redaktə | mənbəni redaktə et]

Hattlar bir neçə şəhər dövlətində yaşayırdılar. Həmçinin, yaşadıqlara şəhərlərə bunlar aiddir:

  • Arinna — əsas müqəddəs şəhər, Günəş ilahəsi Vurusemunun şəhəri.
  • Purusxanda — eramızdan əvvəl 2400-cü il və sonrasında baş tutmuş hadisələr haqqında mənbələrdə qeyd edilmişdir.
  • Alaca Höyükdə əvvəlki qazıntı təbəqəsində tapılmış, adı bilinməyən şəhər;
  • Nerik — İldırım tanrısına sitayiş edildiyi şəhər.

Mənbə[redaktə | mənbəni redaktə et]

İstinadlar[redaktə | mənbəni redaktə et]

  1. Akurgal, 2001. səh. 4-6
  2. Bryce, 2005. səh. 12-15
  3. Bryce, 2009. səh. 297-298, 314

Ədəbiyyat[redaktə | mənbəni redaktə et]

  • Akurgal, Ekrem. The Hattian and Hittite Civilizations. Ankara: Ministry of Culture. 2001.
  • Bryce, Trevor R. The Kingdom of the Hittites (2nd revised). New York: Oxford University Press. 2005 [1998].
  • Bryce, Trevor R. The Routledge Handbook of the Peoples and Places of Ancient Western Asia: The Near East from the Early Bronze Age to the fall of the Persian Empire. London-New York: Routledge. 2009.

Əlavə ədəbiyyat[redaktə | mənbəni redaktə et]

  • Дунаевская И. М. О структурном сходстве хаттского языка с языками северо-западного Кавказа. — Сборник в честь академика Н. А. Орбели. — М.-Л., 1960.
  • Дунаевская И. М. Принципы структуры хаттского (протохеттского) глагола. — Переднеазиатский сборник. М., 1961.
  • Дунаевская И. М. Протохеттский именной суффикс косвенного дополнения. — ВДИ, 1964, № 1.
  • Меликишвили Г. А. К истории древней Грузии. Тбилиси, 1959.
  • Dunajewskaja I.M. Bemerkungen zu einer neuen Darstellung altkleinasiatischen Sprachen. 2. Zum Hattischen. — OLZ. 68, 1973, 1/2.
  • Forrer E. Die Inschriften und Sprachen des Hatti-Reiches. — ZDMG. 1922, 1/2.
  • Kammenhuber A. Hattisch. — HOr. 1. Abt., Bd 2, 1-2. Abschn., Lief. 2 (с библиографией).
  • Laroche E. Etudes «protohittites». — JCL. 1, 1947; RA, 51, 1947.
  • Schuster H.S. Die hattisch-hethitischen Bilinguen. I. Einleitung. Texte und Kommentar. T. 1. Leiden, 1974.

Xarici keçidlər[redaktə | mənbəni redaktə et]