Bazar uğursuzluğu — Vikipediya

Bazar uğursuzluğu (bazar qüsuru, bazar fiyaskosu) — bazar tarazlığının Pareto səmərəli olmadığı bazar vəziyyətidir,[1] yəni “bazarın görünməz əli” olan bazar tənzimləmə mexanizmi işləmir (məsələn, ətraf mühitin çirklənməsi, mədəndən sonra torpağın bərpası). Beləliklə, “uğursuzluqlar” (fiyasko) ümumiyyətlə bazar mexanizminin mənfi nəticələrini düzəltmək və ya aradan qaldırmaq üçün iqtisadiyyatın və iqtisadi münasibətlərin inzibati tənzimlənməsinin zəruriliyini nəzərdə tutur[2].

Yaranma tarixi[redaktə | mənbəni redaktə et]

Con Mill 1848-ci ildən bəri "Siyasi İqtisadiyyatın Prinsipləri"[3] adlı əsərində bazar mexanizmi təsirsiz olduqda bazarın gücsüzlüyünü qeyd etdi: istehlakçı, xüsusən də təhsil sahəsində xidmətlərin keyfiyyətini qiymətləndirə bilmir.

Tərifi[redaktə | mənbəni redaktə et]

Bazar fiyaskosu — iqtisadi subyektlərin rasional davranışının Pareto — resursların səmərəli bölüşdürülməsini təmin etmədiyi, bazarda koordinasiya mexanizminin uğursuzluğu olduğu bazardakı tarazlıq[4]; bazar tamlığı şərtinin pozulduğu, istehlakçıların və istehsalçıların davranışının rəqabətə davamlı olmadığı və ya bazar tarazlığının olmadığı resursların səmərəsiz bazar bölgüsüdür[5].

Bazar uğursuzluqlarının təsnifatı[redaktə | mənbəni redaktə et]

Bazar uğursuzluğunun səbəbləri:

  • mükəmməl olmayan rəqabət şəraitində bazar gücü (inhisar, inhisar və oliqopoliya daxil olmaqla);
  • məlumat çatışmazlığı və asimmetriya;
  • xarici təsirlər;
  • ictimai mallar halında istisna edilməməsi.

İnhisarçılıq, inhisarçılıq və oliqopoliya şəraitində tarazlıq, marjinal gəlir və marjinal xərclər bərabər olduqda və qiymət marjinal gəlir və marjinal xərclərin dəyərini aşdıqda, yəni bütün digər şeylər bərabər olduqda, qiymət mükəmməl rəqabətdən daha yüksək və məhsulun həcmi mükəmməl rəqabətdən az olduqda tarazlıq qurulur; xalis sosial itkilər var [4].

Məlumat asimmetriyası ilə istehlakçı istehsalçıya təsir göstərə bilməz, göstərilən xidmətlərin keyfiyyətinə nəzarət yoxdur, xidmətlərin keyfiyyətinin dəqiq qiymətləndirilməsi olmur və satıcı məhsullarının keyfiyyət xüsusiyyətlərini daha yaxşı bilir. Məlumat çatışmazlığı səmərəsizliyi artırır, əməliyyat tərəfləri arasında qarşılıqlı əlaqəni bloklayır[6][7]; xalis sosial itkilər var [4].

Xarici təsirlər olduqda, hər hansı bir fəaliyyətdən və ya istehsal amilindən əldə olunan fayda və ya xərclərin bir hissəsi kənar şəxslərə çatır ki, bu da ayrı-ayrı şəxslərin kommunal funksiyalarına və müəssisələrin istehsal funksiyalarına təsir göstərir; xalis sosial itkilər var[4].

Paratorun səmərəliliyi laissez-faire pozulduqda Frensis Bator beş növ uğursuzluğu izah etmişdir:[8]

  • mövcudluğun uğursuzluğu, istehsal və paylama arasındakı marjinal əvəz dərəcələrinin bərabərliyinin sabitliyinin olmaması;
  • siqnalın uğursuzluğu, hər bir istehsalçı üçün yerli maksimum mənfəətin və ya hər bir istehsalçı üçün ümumi maksimum mənfəətin olmaması;
  • təşviqin uğursuzluğu, bütün istehsalçılar üçün mənfi olmayan mənfəətin olmaması[9];
  • strukturun sıradan çıxması, resursların bölüşdürülməsində maksimum rifah qurmuş bir neçə səmərəli miqyaslı firmanın məhsulu və qiymətləri öz-özünə dəstəkləyə bilmədiyi mükəmməl rəqabətin pozulması;
  • məcburetmənin uğursuzluğu, qanuni və təşkilati qüsurların mövcudluğu, mənbələrin və məhsulların uçotunda məhdudiyyətlərin olması, bazara yerləşdirilməsinin qarşısını almaq.

Baş vermə səbəbləri[redaktə | mənbəni redaktə et]

Bazar uğursuzluqlarının mənbələri[10]:

  • birləşmə, razılaşma və amansız rəqabət səbəbiylə rəqabətin yox olması, yalnız az sayda firma meydana gətirməsi;
  • daha real kapitalın, böyük və mərkəzləşdirilmiş bazarların, zəngin xammal mənbələrinin istifadəsini tələb edən texnoloji tərəqqinin inkişafı, genişmiqyaslı istehsalçılar formalaşdırmaq;
  • bazar sisteminin istehlakçıların ehtiyaclarına uyğun olaraq resursları yenidən bölüşdürə bilməməsi, bu səbəbdən israfçı və səmərəsiz istehsal və gəlirin qeyri-bərabər bölgüsü;
  • tələb və təklif istehsalın bütün mənfəətlərini və xərclərini əks etdirmədiyi halda, bazar sisteminin müəyyən mal və xidmətlərin istehsalı və istehlakı ilə əlaqəli bütün üstünlükləri və xərcləri nəzərə ala bilməməsi;
  • sosial və ya kollektiv ehtiyaclar nəzərə alınmadığı halda, istehsalını fərdi şəxslər tərəfindən bazar yolu ilə maliyyələşdirilə bilməyən mal və xidmətlərə ehtiyacların mövcudluğu;
  • tam məşğulluq mexanizminin qeyri-sabitliyi və qiymət səviyyəsinin sabitliyi.

Beləliklə, mükəmməl rəqabətlə qaynaq bölgüsünün səmərəliliyinə mane olan amillər bunlardır [11]:

  • gəlirin optimal bölgüsü mexanizmi olmaması;
  • yan maliyyət və fayda olmaması, ictimai malların istehsalı;
  • daha yaxşı texnologiyanın istifadəsinə, yeni istehsal avadanlığının inkişafına və texniki tərəqqi tempindəki ləngimələrə maneələrin meydana çıxması;
  • məhsul fərqlənməsinin olmaması və yeni məhsulların yaradılması üçün şəraitin olmaması.

Mark Blauq əlavə edir ki, iqtisadi subyektlərin istehsal funksiyaları və üstünlükləri bir-birindən asılı olduqda, Pareto optimal şərtlərini Piqu rifahının maksimumlaşdırma qaydası ilə əvəz etmək lazımdır. Bu vəziyyətdə marjinal şəxsi və marjinal sosial xərclər bərabərləşdirilir. Mükəmməl rəqabət optimal paylanma üçün kifayət deyil, çünki istehsal və istehlakdakı yan təsirlər səmərəliliyi pozur və iş həftəsi təyin edilərkən istehsal amillərindən istifadənin optimal intensivliyi şərtləri də pozulur[12].

Bazar fiyasko probleminin həlli[redaktə | mənbəni redaktə et]

Bazarın tamlığının təmin edilməsi, Kouz mülkiyyət hüquqlarının yenidən bölüşdürülməsi və xüsusi qiymət qaydalarının qəbul edilməsi yolu ilə vergilər və Piqu subsidiyaları yolu ilə bazar fiyaskosunu aradan qaldırır. Bu alətlər yeni bazarlar (kvazi bazarlar) yaradır və bir sıra istehsal imkanlarının qabarıqlığı qorunub saxlanarsa, resursların səmərəli bölgüsünə nail olmağa imkan verir [5].

Rəqabətçi davranışın olmaması ilə əlaqəli bazarın iflasını aradan qaldırmaq üçün birbaşa dövlət tənzimləməsini tələb edən tətbiq nəzəriyyəsinə (təşviq mexanizmi nəzəriyyəsi) uyğun olaraq qeyri-bazar həllərindən istifadə olunur [5].

Məlumatların tam olmaması və məlumatın asimmetriyası ilə əlaqəli bazar iflasını aradan qaldırmaq üçün şərti öhdəliklər, fyuçers bazarı yaratmaq təklif olunur [5].

Dövlət müdaxiləsi bazar fiyaskosunun öhdəsindən gəlir [5]:

Situasiya inhisarı kontekstində (istehsal amilləri rəqiblər üçün mövcud deyil) dövlət inhisarçıya qarşı monopolistin konsentrat istehsal güclərini bölüşə bilər və birləşmənin qarşısını alır.

Təbii inhisar şəraitində (rəqiblər bazarına daxil olmaq miqyaslı iqtisadiyyatın itkisinə və artan xərclərə səbəb olur və ya monopoliyadan çıxarma texniki cəhətdən çətindir), dövlət bazara çıxış və resurs bölgüsünü tənzimləyir, bazarda qiymətləri tənzimləyir, eyni zamanda dövlət və bələdiyyə müəssisələri şəklində istehsalda birbaşa iştirak edir, inhisara alır öz fəaliyyətlərini həyata keçirirlər.

Qanuni inhisarla (dövlət lisenziyalaşdırma və patentləşdirmə yolu ilə hər hansı bir fəaliyyət göstərmək üçün müstəsna hüquqlar verir), dövlət iştirakçıların bazara çıxışını tənzimləyir[5].

Asimetriya və natamam məlumatlarla dövlət istehlakçılar arasında riskləri bölüşdürür, investisiyaları və depozitləri sığortalayır, malların və xidmətlərin istehsalına və satışına nəzarət edir, özü də müəyyən mal və xidmətlərin istehsalında iştirak edir və ultra uzunmüddətli layihələri maliyyələşdirir [5].

Mənfi xarici təsirlər olması halında (bir fəaliyyət və ya istehsal faktoru ilə əlaqəli xərclərin bir hissəsi üçüncü şəxslərin payına düşür), dövlət xarici təsirləri mənimsəyir, cəzalar və cəzalar sistemini qadağan edir və tətbiq edir[13]. Müsbət xarici təsirlərlə (fəaliyyət və ya istehsal faktoru ilə əlaqəli bəzi faydalar pulsuz olaraq üçüncü şəxslərə verilir) dövlət təşviq və subsidiyalar sistemi, ictimai məhsulların əlavə istehsalına digər dövlət dəstəyi tətbiq edir [5].

Kauşik Basu qeyd edir ki, qloballaşma şəraitində bazarda baş verən uğursuzluqların öhdəsindən gəlmək yalnız dövlətin görünən əli ilə mümkündür ki, həm xarici təsirlərlə, həm də üçüncü tərəflər üçün könüllü və nəticəsiz işlənmiş müqavilələrin, mübadilə və ticarətin qadağan edilməsi ilə bazar əməliyyatlarını dayandırsın[14].

İstinadlar[redaktə | mənbəni redaktə et]

  1. ↑ Якобсон Л.И.,Колосницына М.Г. Экономика общественного сектора (PDF). М.: Юрайт. 2014. 15. ISBN 978-5-9916-2581-4.
  2. ↑ Joseph E. Stiglitz (1989). "Markets, Market Failures, and Development," American Economic Review, 79(2), pp. 197–203. Arxivləşdirilib 2012-03-23 at the Wayback Machine
  3. ↑ Милль Дж. Основы политической экономии. В 3-х т. М.: Прогресс. 1980.
  4. ↑ 1 2 3 4 Якобсон Л.И. Государственный сектор экономики: экономическая теория и политика. М.: ГУ ВШЭ. 2000. 17–18. ISBN 5-7598-0073-5. "Arxivlənmiş surət". 2016-08-17 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-10-12.
  5. ↑ 1 2 3 4 5 6 Ледьярд Дж. Несостоятельность (провалы) рынка (Экономическая теория). М.: Инфра-М. под ред Дж.Итуэлла, М.Милгейта, П. Ньюмена. 2004. 501–508. ISBN 5-16-001750-X. "Arxivlənmiş surət". 2016-08-10 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-10-12.
  6. ↑ Kenneth J. Arrow (1969). "The Organization of Economic Activity: Issues Pertinent to the Choice of Market versus Non-market Allocations," in Analysis and Evaluation of Public Expenditures: The PPP System, Washington, D.C., Joint Economic Committee of Congress. PDF reprint as pp. 1–16 Arxivləşdirilib 2017-07-06 at the Wayback Machine (press +).
  7. ↑ Gravelle, Hugh; Ray Rees. Microeconomics. Essex, England: Prentice Hall, Financial Times. 2004. 314–46.
  8. ↑ Francis M. Bator. Анатомия провала рынка (PDF). 4 (Вехи экономической мысли. Экономика благосостояния и общественный выбор). СПб.: Экономическая школа. 2004. 251–292. ISBN 5-902402-07-7. "Arxivlənmiş surət" (PDF). Archived from the original on 2016-09-23. İstifadə tarixi: 2020-10-12.
  9. ↑ Mankiw, Gregory; Ronald Kneebone; Kenneth McKenzie; Nicholas Row. Principles of Microeconomics: Second Canadian Edition. United States: Thomson-Nelson. 2002. 157–58.
  10. ↑ Макконнелл К.Р., Брю С.Л. Экономикс: Принципы, проблемы и политика. 1. М.: Республика. 1992. 88–91. ISBN 5-250-01534-4.
  11. ↑ Макконнелл К.Р., Брю С.Л. Экономикс: Принципы, проблемы и политика. 2. М.: Республика. 1992. 86–89. ISBN 5-250-01486-0.
  12. ↑ Блауг М. Экономическая мысль в ретроспективе. М.: Дело. 1994. 196, 549. ISBN 5-86461-151-4.
  13. ↑ 50 лекций по микроэкономике: В двух томах. 2. СПб.: Экономическая школа. Тарасевич Л.С., Гальперин В.М., Игнатьев С.М. 2004. ISBN 5-902402-05-0.
  14. ↑ Басу К. По ту сторону невидимой руки: основания новой экономической науки. М.: Издательство Института Гайдара. 2014. 303. ISBN 978-5-93255-386-2.
Mənbə — "https://az.wikipedia.org/w/index.php?title=Bazar_uğursuzluğu&oldid=7154606"