Wieża Galaty – Wikipedia, wolna encyklopedia
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Rozpoczęcie budowy | 1384 |
Położenie na mapie Stambułu | |
Położenie na mapie Turcji | |
41°01′32″N 28°58′27″E/41,025556 28,974167 | |
Strona internetowa |
Wieża Galaty[1] (tur. Galata Kulesi, zwana również Christea Turris, czyli Wieża Chrystusa, lub Megalos Pyrgos - Wielka Wieża) – wznosi się w Stambule w Turcji, na północ od Złotego Rogu, w dzielnicy Galata.
Wieża Galata została zbudowana w 1384 jako część fortyfikacji ówczesnej kolonii Genui i była jej najwyższym punktem (wieża ma wysokość 63 metrów). W czasach Imperium Osmańskiego w wieży stacjonował oddział janczarów. W XVI w. znajdowało się tu więzienie. Około 1631 roku wynalazca Hezârfen Ahmed Çelebi odbył z wieży krótki lot. Po pożarze w 1794 wieżę odrestaurowano. Do 1964 z wieży wypatrywano pożarów, następnie wieżę zamknięto, odrestaurowano i w 1967 roku otworzono ją dla zwiedzających. Obecnie znajdują się tutaj: klub, restauracja, sklep z pamiątkami oraz punkt widokowy.
W czasach bizantyjskich istniała wieża Megalos Pyrgos, która została zburzona przez krzyżowców w 1204 roku. Obie wieże były przez Greków nazywane tą samą nazwą.
Galeria[edytuj | edytuj kod]
- 1544
- 1420
- 1629
- 1720
- 1794
- 1840
- 1862
- Tablica z murów Galaty
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Polski egzonim uchwalony na 109. posiedzeniu KSNG.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Galata Tower (ang.)
- Galata Tower in Istanbul. greatistanbul.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-11-21)]. (ang.)